Dam tot Damloop!

Dam tot Damloop!

Jeetje zo ontzettend genoten van de Dam tot Damloop, wat een top run! Volgende week loop ik de halve in Dinsey dus mocht en wilde ik niet voluit!

Dit was mijn derde Dam tot Damloop en ook deze derde keer was het weer een fantastisch feestje. Elke editie nam ik mijzelf voor om zeer getraind aan de start te staan. Helaas ook dit jaar enkel en alleen fit, maar niet zeer getraind. Neem daarbij dat ik volgende week een halve marathon loop en je hebt de juiste ingrediënten voor een relaxte, maar te leuke Dam tot Damloop. Hoe deze editie ging lees je hier.

Dit is één van de redenen waarom Running Girls Groningen zo ontzettend leuk is! Met andere Running Girls naar een event, te gezellig! Zondagochtend stonden namelijk Running Girls Wilja en Tamar op mij te wachten samen met André, broertje van Wilja, om gezellig in de trein richting Amsterdam te gaan. Zoals altijd voor een run ben ik zenuwachtig en de dames hielpen niet erg mee om mij rustig te krijgen. Na een vlotte rit richting Amsterdam, dank NS, kwamen we mooi op tijd aan en konden de toiletbezoeken beginnen. Mijn gehele voorbereiding voor iedere start bestaat uit zorgen dat ik naar de wc kan. En dan het liefst drie keer. Gelukt, dus geen startvakstress. Net voordat we het startvak ingingen kwamen we mijn broertje (Tim) tegen. Zijn eerste 16km en eerste wedstrijd langer dan 10km. Nu al trots!

André, Wilja en ik liepen rond 14:00 uur richting het startvak. Tamar en Tim startten vijftien minuten later en deden samen verder de voorbereiding. Wij stonden mooi op tijd in het vak en konden nog een beetje warm lopen, rekken en draaien. Kriebels begonnen toch wel een beetje te komen, maar omdat ik wist dat ik niet voluit mocht vanwege Dinsey in het vooruitzicht waren de zenuwen iets minder en zag ik het als een mooie en gezellige duurloop zonder prestatiedruk.

Dam tot Damloop

Om 14:30 uur klonk ons startschot en mochten we los! André en Wilja heb ik vanaf meter één niet meer gezien, losgelaten en niet druk om gemaakt. Eerst maar eens focus op die eerste hindernis; de tunnel! De beruchte, maar zeer vette tunnel! Altijd kippenvel en emoties zodra je erin loopt. Het besef dat je dit mag en kan doen is bij mij dan echt aanwezig. Bij het uitkomen van de tunnel stond op één van de viaducten de vriend van mijn broertje, zo veel motivatie om een bekende te zien, fijn! Tot kilometer vijf heb ik ontzettend makkelijk gelopen. Het koste mij geen moeite en het genieten kon mooi op tijd beginnen.

Dam tot Damloop

Van kilometer vijf tot en met tien had ik het iets zwaarder. Ik had het een beetje moeilijk met het feit dat mijn tijd sowieso langzaam ging uitvallen, ik wil fit zijn in Dinsey dus het gas mocht er echt niet op. Na kilometer tien liep ik heerlijk! Genoten van de feestjes onderweg en lekker om mij heen gekeken. Rond kilometerpunt 12 kwam mijn broertje voorbij gevlogen. Hij is 15(!)min later gestart en haalde mij dus vier kilometer voor de finish in. Zeer trotse zus wat ik ook ontzettend hard heb geroepen!

De laatste twee kilometers zijn altijd een feestje en dus ook dit jaar, super! Zo veel sfeer en gezelligheid. De laatste kilometers zijn echt voorbij gevlogen. Bij de laatste 500m stond Running Girl van de week, Irene, mij aan te schreeuwen, super bedankt! Ik wist dat mijn ouders aan de rechterkant voor de finish zouden staan. En het moment dat ik ze zag, zo fijn! High five en eindsprintje naar de finish.

Dam tot Damloop

Wat een goed finishgevoel. Niet moe, fijn gelopen en nul behoefte gehad om te wandelen. Blij mee! Eenmaal over de finish stonden Wilja, André, Tim en mijn ouders mij op te wachten en kwam Tamar er al snel bij. Zo leuk om alle finishverhalen aan te horen. André sneller dan z’n zus, Wilja haar pr met twee minuten verbeterd, Tamar zeer tevreden met haar eerste Dam tot Damloop, Tim super snel (+/-1:15) en blij na zijn eerste lange afstand en ik zo trots op mijn broertje en op mijzelf, op dat ik eindelijk weer eens echt heb kunnen genieten zonder strijd met mijzelf. Top dag!

Rond 18:30uur incl. Running Girl Silvana (die helaas eerder startte en nu pas gezellig aansloot en gelukkig ook fijn heeft gelopen) stapten we in de trein richting Grun. Door alle verhalen is de treinreis sneller dan ooit gegaan en heb ik nu alweer zin in volgend jaar!

Dam tot Damloop was voor mij dus echt een succes, erg blij mee! Hoe ging het bij jou?

2 Comments

  1. Pingback: Mijn medailles van 2016! - Running Girls

Laat een berichtje achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*