Road to Berlin, Esther!

Road to Berlin, Esther!

Toen Kelly me vroeg of ik een stukje wilde schrijven over mijn trainingen in aanloop naar de halve marathon van Berlijn hoefde ik daar natuurlijk niet over na te denken. Natuurlijk doe ik dat! Hartstikke leuk!

De hele week heb ik erover nagedacht wat ik wilde vertellen. Mijn trainingen gaan namelijk niet zo goed als bij Kelly. Of, nou ja trainingen? Zo heel vaak heb ik niet eens gelopen. Hardloopdip, blessureleed en gewoonweg geen zin om m’n hardloopschoenen onder te binden en te gaan. Op de dagen dat ik wel zin had om te gaan trainen en vol goede moed mijn hardloopschoenen aan trok, dan liep ik met een pace waar ik het liever niet wil over wilde hebben. En daar baalde ik van. Kon ik het dan niet meer? Was ik het hardloopvirus dan echt helemaal kwijt?

In maart 2016 liep ik mijn halve marathon van Parijs in een tijd van 2:02:17! Een tijd waar ik heel erg blij mee was. Mijn doel was namelijk 2:05:00. Vorig jaar mei liep ik tijdens de nacht van Groningen naar een tijd van 51:55 op een 10 kilometer en mijn tijd op de 5 kilometer had ik inmiddels aangescherpt naar 24:45. Ik dacht; in 2016, dan gaat het gebeuren! De halve marathon onder de 2 uur, een 10 kilometer onder de 50 minuten en het zou leuk zijn als het voor elkaar zou boksen om de 5 kilometer onder de 24 minuten te krijgen.

Semi Paris Esther

Maar helaas! Ik kreeg de hardloopflow maar niet weer te pakken. Crossfit daarentegen begon ik reuzeinteressant te vinden. Ik was vaker in de sportschool te vinden om met zware gewichten te trainen dan dat ik mijn hardloopschoenen aantrok. Totdat ik verliefd werd en het ineens veel leuker vond om samen te zijn dan dat ik ging sporten.

Inmiddels heb ik in mijn nieuwe woonplaats een leuke sportschool gevonden en vind ik het heerlijk om 2 keer in de week een HIT-training te doen en daarnaast 2 tot 3 keer in de week hard te lopen. Zo’n 5 kilometer per keer. Verder kwam ik niet, maar keer op keer genoot ik er meer van! Ondanks dat de snelheid niet terug leek te komen.

Trainingen Esther

Deze korte loopjes brachten de stand in januari op zo’n 40 kilometer. (Even voor jullie. Vorig jaar januari liep ik 100 kilometer!) In februari bleef de teller steken op slechts 35 kilometer. Toch was februari ook positief! Ik liep op 7 februari 2016 namelijk de Midwintermarathon van Apeldoorn. Een heerlijke dag samen met Kelly! En mijn doel? Weer proberen om echt te genieten. De tijd maakte me niet uit, zolang ik na deze dag maar weer een beetje vertrouwen in mijn eigen kunnen kreeg. En dat gebeurde! Ik liep absoluut geen snelle tijd (1:36:47) maar ik kreeg het op 8 kilometer voor elkaar om te versnellen. En dat wilde ik graag! Mijn snelste kilometer was uiteindelijk 5:26. Vorig jaar zou ik hier absoluut niet tevreden over zijn geweest. Nu wel! Op naar Berlijn! Ik kan het heus wel.

Midwinter Apeldoorn Esther

Inmiddels is het aftellen echt begonnen. De komende 2 weken zal ik nog een aantal keer een intervaltraining doen en 2 duurlopen van 12-15 kilometer. En dan gaan we naar Berlijn! Man, wat heb ik er zin in! Laat die 21 kilometer maar komen. Ik ga rocken! Misschien niet qua tijd, maar dat is ook niet altijd nodig.

Lieve Runninggirls, ik hoop dat ik jullie binnenkort zie! Ik wil snel weer eens een training met jullie meedoen. Ik mis het!

Esther en Kelly Semi Paris

Lieve Kel, ik wil me natuurlijk ook nog even tot jou richten. Ik zeg het wel vaker maar ik ben ontzettend trots op wat jij allemaal hebt bereikt. Een baan combineren met je eigen trainingen, met training geven, trainingen voorbereiden, een druk sociaal leven, een vriend en nu ook nog een blog! Je doet het fantastisch! Je bent fantastisch. Kanjer!

Liefs,

Esther

One Comment

  1. Pingback: Berlijn! Week 13. - Running Girls

Laat een berichtje achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*