Midwinter Marathon 25km! Mijn verste afstand ooit en ik denk ook mijn meest fijne run ooit, wat heb ik genoten! Mijn raceverslag + leuke sfeer foto’s vind je hier onder.

Rond 08:30 uur vertrok ik samen met Wilja in de auto richting Apeldoorn. Onderweg was het direct duidelijk, dat het een prachtige dag met fantastisch loopweer zou worden. Bij aankomst in het theater Orpheus (verzamelpunt voor alle lopers) merk je direct een fijne loopsfeer. Iedereen loopt rond met het zelfde doel en af en toe is de gezonde spanning voelbaar. Wilja en ik zochten een fijn plekje om ons voor te bereiden en waar we rustig konden wachten op de start. Gezellig sloten een aantal andere lopers aan, leuk om hun doelen te horen. Zelf had ik als doel; uitlopen, niet wandelen en misschien iets sneller dan de andere duurlopen. Dit zou mijn eerste Midwinter Marathon 25km worden, dus luisterde ik goed naar wat iedereen te zeggen had. Wat bij mij vooral bleef hangen was de tip, of nou ja eerder de opmerking, van Stefan. “Bij 20km ben je er eigenlijk al, die laatste 5km gaan naar beneden en zijn makkelijk”. Dit klonk heerlijk!

Samen met Wilja liep ik naar de start. Wilja had een startvak eerder, dus namen we afscheid en gingen we ieder ons eigen weg. In het startvak kwam ik gezellig Marjolein tegen, die ik volg op Instagram, maar nu voor hete eerst zag. Direct gekletst over London (liep zij vorig jaar) en over haar andere marathon avontuur, motiverend!

Rond 11:45 uur klonk het startschot en kon het avontuur beginnen. Met tranen in mijn ogen liep ik de eerste meters, ik zou vandaag gewoon verder gaan lopen dan dat ik ooit had gedaan! Marjolein zag ik langzaam bij me weglopen, maar zij had ook echt een ander doel, dus dat was oké. De eerste kilometers heb ik heel bewust langzaam proberen te lopen. Ik start altijd te snel en dat zou mij nu niet gaan gebeuren! De kilometers vlogen voorbij en zelfs de heuvel rond kilometer vijf heb ik niet echt doorgehad, heerlijk.

Het parcours is mooi, echt een prachtige omgeving, maar rond kilometer 10 werd het nog mooier! We liepen heuvel af, zon door de bomen, restjes sneeuw in de natuur en zo veel rust. Dit deel van de race heb ik zo bewust genoten en probeerde ik extra energie op te doen voor alles wat nog ging komen. Vanaf kilometer 15 zou het namelijk voor een paar kilometer lang, langzaam omhoog gaan.

Het stuk klimmen had ik wederom weinig last van, zo fijn! En daar kwam kilometer 20 en schoot Stefan direct door mijn hoofd. I did it, ik heb het gewoon gedaan, nu alleen nog even naar de finish lopen! Met nog 5 kilometer te gaan had ik last van veel emoties. Ik liep zo fijn, had nog geen één keer de drang gehad om te wandelen en ik voelde dat ik ook nog kon versnellen, genieten!

Laatste meters vlogen voorbij, met tranen in mijn ogen liep ik langs Susan (zie foto’s) en kon ik er een fijne eindsprint uitdrukken. Ik heb het gewoon gedaan. 25 kilometer lang genoten, 25 kilometer lang geen één keer willen wandelen en 25 kilometer lang met een lach op mijn gezicht gelopen. En op mijn eindtijd 2:25:56 ben ik enorm trots!

Deze Midwinter Marathon 25km voelt als een overwinning en geeft mij ontzettend veel motivatie richting London. Ik wil iedereen ontzettend bedanken voor alle succeswensen en te lieve appjes! En thanks voor iedereen die ik vandaag heb gesproken, wat een fijn gevoel kunnen andere hardlopers je geven, bedankt!

Hieronder vind je een paar foto’s van vandaag!