Ik heb het gewoon gedaan! Een lange duurloop was het doel en dat is gelukt! Hoe mijn Egmond aan Zee halve marathon ging, kun je hieronder teruglezen.

Marit vroeg een aantal weken geleden of ik mee wilde met de Runners World Groningen bus om mee te lopen in Egmond aan zee. Idioot dacht ik, zag het totaal niet zitten, maar vooruit! Een gezellig en een leuk avontuur ging het sowieso worden. De bus met allemaal enthousiaste hardlopers vertrok om 07:00 uur richting Egmond aan Zee en de dag was begonnen!

Twee uur later kwamen we aan in Egmond aan Zee en omdat we pas om 12:32 uur zouden starten, zochten we een strandtent om lekker op te warmen, warm te blijven en ons klaar te maken voor 21km genieten en afzien!

Vlak voor ons startschot kwamen we na omkleden, tassen droppen, dixi bezoeken en warm huppelen aan in het startvak. Top hardloopstel Stefan en Susan stonden er ook gezellig in en de spanning was nu toch echt aanwezig. Het startschot klonk en de spanning viel direct weg. Tijdens de Egmond aan Zee halve marathon ren je eigenlijk direct na de start het strand op. Marit was ik direct kwijt, Stefan en Susan haalde ik heel stoer in (wetende dat die mij sowieso achterop zouden lopen en inhalen) en de focus op het strand kon beginnen.

Zoals altijd startte ik ook nu veel te snel. Ik voelde me zo fit en het doel om een relaxte duurloop te lopen gooide ik direct overboord, dom. De eerste strandkilometers liepen heerlijk, maar bij het vijf kilometerpunt ging het mis. Ik koos non-stop de verkeerde en dus zware kant van het strand, kreeg last van een blaar en mijn hartslag was hoog. Hoe ga ik in godsnaam 21km uitlopen dacht ik!

Na de laatste paar strandkilometers die te lang leken te duren kwam eindelijk de strandafgang. Daar stond de vriend van Marit (Tom) met zijn moeder, zo fijn! Vol goede moed liep ik door en ik dacht, ik ben bijna op de helft! Het deel vlak na het strand vond ik misschien nog wel zwaarder dan het strand dat ik net achter de rug had. Smalle paadjes, onverhard en mijn enkels hadden het zwaar. En natuurlijk is in de duinen niets vlak, dus ging het parcours op en af.

Het doel waarmee ik de Egmond aan Zee halve marathon begon bleef ik vanaf dit punt in mezelf herhalen. Het is gewoon een duurloop, juist een goede en pittige training en metaal een overwinning! Iets voor het tien kilometerpunt haalden Stefan en Susan mij gezellig in. Stefan riep nog, haak aan! Maar dit zou ik echt niet tot het einde vol hebben gehouden.

Ik heb de tweede helft van deze halve alleen genoten van de hardlopers, supporters en de omgeving. Alles in mijn lijf deed zeer, de blaar werd groter en groter en mentaal werd het zwaar. Ik wou ontzettend graag wandelen, maar trots dat ik dat niet gedaan heb! De tweede helft is niet spannend om over te schrijven, excuus. Het was een kleine tien kilometer door een prachtige natuur en met veel gezelligheid, laten we het daar op houden.

De laatste 500 meter waren daarentegen heerlijk! Ik kwam echt niet meer vooruit, maar mijn glimlach werd steeds groter! En dat Tom en zijn moeder ook nog eens langs de kant stonden tijdens de laatste meters, was helemaal fijn! Een eindsprintje zat er echt niet meer in, maar ik heb het gewoon gedaan! Ik heb deze pittige Egmond aan Zee halve marathon gelopen in een tijd (2:09:34) waar ik ontzettend blij mee ben! Een zeer pittige, maar geslaagde duurloop!

Marit en Runners World, ontzettend bedankt voor deze geslaagde dag!

Hoe ging het bij jou?