Wat was dit een briljant avontuur! Ik liep dit jaar voor de tweede keer mee tijdens de Run Forest Run in het Drents Friese Wold. Een prachtig natuurgebied en net als vorig jaar liep ik ook nu weer deels in de sneeuw. Benieuwd hoe mijn trailrun ging? Lees dan even verder!

De avond voor de race kregen alle deelnemers een mail van de organisatie. Vanwege de hevige storm en het slechte weer, wisten ze nog niet helemaal 100% zeker of de run wel door zou gaan. Op de ochtend van de run zette ik mijn wekker lekker vroeg, starte op zoals ik dat anders ook had gedaan en hield ondertussen mijn mail goed in de gaten. Geen mail, run ging door!

Net als vorig jaar stond ook Erik weer aan de start. Gezellig om een running buddy aan de start te hebben voor wat extra motivatie! Erik ontmoete ik bij het startgebied, net als oud Running Girl van de week Miny, gezellig! Deze heldin ging voor de 26km, mij niet gezien! Bij het wachten op het startschot stonden er een paar meiden die af en toe mee trainen op de dinsdagavond en Susan die ik sinds kort volg op Instagram. Leuk om mensen die je volgt op Instagram een keer in het echt te zien.

Startschot ging en het echte werk kon beginnen. Super dom, maar na 500 meter ging ik al door mijn enkel. Van alles schoot door mijn hoofd, het zal toch niet hé? Weg halve marathon! Auw, beetje vloeken, doorlopen, kijken of het ging en die knop weer om! Enkel voelde tijdens het lopen best oké, maar nu ik op de bank lig voel ik hem wel. Komt goed! Die knop moest dus om en ik liep lekker door. Samen met Erik liep ik in een relaxt praattempo en we hebben dit vijf kilometer volgehouden. Ik liep toch wel iets te snel en wou een stapje terug, nam afscheid van Erik en ben in mijn uppie doorgegaan.

Vroeger deed ik in de winter soms mee met sprintcrossen om in het zomerseizoen weer extra fit op de baan te staan. Één kilometer volle bak door de modder, maar inclusief spikes (schoenen met scherpe puntjes eronder) voor extra grip. Nu liep ik op mijn oude Nike hardloopschoenen, weinig profiel en dus zeker niet de beste keuze voor een natte trailrun. Ik ben in een afstand van twee kilometer, twee keer ontzettend uitgegleden. Ik vond dat ik best netjes viel en niets deed pijn. Wel kwam het besef dat ik toch echt even moest opletten wil ik komende weken ook gewoon kunnen blijven lopen. Dus deed ik nog een stapje terug.

Na een stuk door het water en dus erg koude voeten kwam ik bij de verzorgingspost. Hier wil ik de organisatie een ontzettend compliment voor geven, super goed geregeld! Zo veel keus. Winegums, rozijnen, noten, fruit, suikerbrood en verschillende soorten drinken, heerlijk! Even stil gestaan, beetje opwarmen, rustig gedronken en weer door.

Net als vorig jaar kwam nu het deel over de hei. Zand, heuveltjes en prachtige vergezichten. Het deel over de hei vond ik niet zwaar en heb ik goed van kunnen genieten. Na de hei liepen de laatste vijf kilometers door het bos en dit was pittig! Flinke heuvels en veel bochten. Voor je gevoel ren je ontzettend snel, maar het schiet niet op. Ook begon het nu hevig te sneeuwen en werd het glad. Bij de laatste heuvel kwam ik ineens Erik weer tegen die gevallen bleek te zijn en relaxt richting de finish ging. Samen gestart en samen over de finish, gezellig!

Ik heb echt ontzettend genoten en wil dit beslist vaker doen. Van een beetje afzien is nog nooit iemand minder geworden, word je alleen maar sterker van en door de kilometers denk ik dat het een zeer goede aanvulling is voor mijn halve marathon trainingen. Mijn enkel voelt nu best oké, weinig last van gehad tijdens de run. Ik zit nu super voldaan, met mijn voet omhoog op de bank terwijl ik dit stukje typ en ik kom er ook niet meer af!

Wil jij ook een keer meedoen aan een trailrun? Neem dan eens een kijkje op runforestrun.nl en schrijf je in voor één van de komende trailruns! Zitten ze vol? Kijk dan even op facebook of zet jezelf op de reservelijst.

Liefs,
Kelly

Onderweg werden er veel foto’s gemaakt, mochten er leuke tussen zitten dan zal ik deze later toevoegen.