De Nacht van Groningen, eindelijk weer! Volgens mij was dit mijn vierde deelname en ook deze keer was een succes! Benieuwd hoe het gisteren ging? Lees dan even verder!

Normaal was De Nacht van Groningen ergens in mei. Lekker warm en pas laat donker. Dit keer heeft de organisatie er voor gekozen om het eerder in het jaar te houden, zodat alle runs in het donker konden worden gelopen en het ook echt De Nacht van Groningen zou zijn.

Rond half acht ging ik richting het startgebied om mijn nummer op te halen. Ik was super vroeg en omdat ik nog naar de wc moest, appte ik Running Girl Japke die om de hoek van het startgebied woont of ik nog even bij haar naar de wc mocht! Snel die kant op en samen met Japke weer terug naar de start, gezellig! Hoe haar race is gegaan kun je lezen op haar website! Maar goed, omdat ik naar de wc ging was ik ineens niet meer zo op tijd en moest alles snel. Snel mijn nummer opspelden, snel nóg een keer naar de wc en snel mijn tas inleveren. Tien mintuten voor de start stond ik in het startvak en kon de race beginnen!

Omdat ik dus een beetje laat met alles was, had ik weinig tijd om echt zenuwachtig te zijn, fijn! Ik stond relaxt in het startvak en wenste een aantal Running Girls succes. Omdat ik wist dat het sowieso druk zou worden, ben ik bewust een beetje vooraan gaan staan om ruimte te hebben bij en na de start. Helaas was het na de start toch nog zo druk dat ik de eerste 500m echt niet lekker liep. Smalle weg en veel fanatieke lopers gaan helaas niet samen. Na een kilometer liep ik eindelijk in mijn ritme en kon de race echt beginnen.

Naast dat het dit jaar op een andere datum was, was ook het parcours iets anders. Ik vond het parcours (los van het eerste smalle deel) fijner dan de andere jaren! De drukte verspreidde zich snel en ik kreeg na een kilometer ruimte om mijn eigen tempo te lopen. Mijn doel van deze vijf kilometer was om echt weer een keer moe te worden en niet op safe te lopen. En dat is gelukt! Rond kilometerpunt drie was ik het eigenlijk al zat, maar moest ik natuurlijk door. Mijn tempo zakte een beetje in, maar ik bleef goed op mezelf inpraten; armen blijven inzetten om tempo goed hoog te houden, bleef ik maar tegen mezelf herhalen. Rond kilometerpunt vier werd ik super snel ingehaald door een fanatieke Running Girl, zo trots dat ik was! Volgens mij heeft Goudje echt ontzettend goed gelopen! Maar goed, ik moest haar natuurlijk niet te lang naroepen, maar focussen op mijn eigen laatste kilometer en dat was een lange!

Met een gemeen heuveltje, veel bochten en een lang stuk over nare klinkers wist ik op het einde er nog een eindsprintje uit te persen en kwam ik (volgens mijn horloge, officiële tijd weet ik helaas nog niet) na 25 minuten en 36 seconden over de finish! Fijn! Super voldaan en blij met deze prestatie! Eindelijk weer eens echt moeite gedaan, maar niet helemaal kapot. Na de finish snel langs het parcours gaan staan om verschillende Running Girls de finish over te roepen, erg leuk om te zien hoeveel meiden er uiteindelijk mee hebben gelopen tijdens de verschillende afstanden, trots!

Ik vond het ook dit jaar weer een succes en ondanks de drukte heb ik ontzettend fijn gelopen! En als ik kan, ben ik er volgend jaar zeker weer bij! Jij ook?