De 4 Mijl van Groningen! Het zit er weer op, jammer! Het is één van de drukste runs die ik ken, maar zeker ook één van de leukste! Een run die je zeker een keer gedaan moet hebben, helemaal als je in Groningen woont. Hoe mijn run vandaag ging, lees je hier!
Voordeel van een wedstrijd zo dicht bij huis is dat ik mij niet hoef te haasten. Ik hoef niet een trein te halen en niet bang te zijn voor vertragingen op het spoor. Tijdens de 4 mijl van Groningen rijden er af en aan treinen en bussen. Ik neem altijd de bus, die ik gratis richting Haren kan nemen, ideaal!
Mijn starttijd vandaag was 14:15 uur. Maar omdat ik alleen al kijken naar een run super leuk vind, ben ik altijd eerder aanwezig, dus ook vandaag. De topatleten stonden om 13:00 uur aan de start en die wou ik niet missen. Dus om 11:45 uur stapte ik, toevallig samen met Running Girls Tamar en Esther, in de bus richting Haren om daar te wachten op de start van de wedstrijdlopers en mijn eigen run. Ik heb een kleine traditie tijdens de 4 Mijl van Groningen, zo ook vandaag. Vroeg er naar toe, in snackbar Pauls koffie bestellen en lekker warm wachten op de start. Met RTV Noord op de achtergrond, kijkend naar de voorbereidingen van de wedstrijdlopers en iets voor 13:00 uur aan het parcours gaan staan om te kijken, heerlijk.
Lekker op mijn gemakje richting Haren en genieten van de dag. Samen met Running Girl Silvana naar de wedstrijdlopers gekeken, wat een snelheid! We bleven op onze plek staan om 10 à 15 minuten later allemaal Running Girls aan te moedigen. Super leuk om zo veel bekenden langs te zien komen!
Na al het aanmoedigen knop omgezet, kleding ingeleverd, dixie traditiegetrouw opgezocht en richting startvak gelopen. Om 14:15 klonk ons startschot; samen met Silvana wachten en voetje voor voetje richting startstreep, drukte! Eenmaal over de startstreep vond ik ruimte om hard te lopen en kon de 4 mijl echt beginnen. De 4 mijl kent maar drie bochten in het parcours en na 400 meter heb je de eerste twee al gehad. Door de drukte op het parcours kwam ik eerst totaal niet in mijn ritme, te druk bezig met inhalen en ergeren aan nu al wandelende mensen. Iedereen mag zijn eigen doelen en tempo hebben, maar het is toch een beetje irritant dat naar 400 meter mensen je al in de weg wandelen.
Bij kilometer punt twee kwam ik dan eindelijk een beetje in mijn ritme. Frustratie aan de kant gezet en verstand op nul. In één rechte lijn richting Groningen, geen water gepakt of iets te eten. Gewoon gerend op een fijn tempo. Met nog ongeveer anderhalve kilometer te gaan stonden ineens mijn broertje en moeder aan de kant, verrassing! Super fijn om naast alle andere aanmoedigingen een bekend gezicht te zien! Na het zwaaien en lachen kwam de eerste heuvel, over het spoor en richting Herestraat. Kuitenbijter, maar ik kon het fijne en ontspannen tempo goed vasthouden. Eenmaal bij de Herestraat weet je dat je er bijna bent. Ook deze heuvel voelde ik wel, maar verzuurde gelukkig niet. Ergens op het midden van de winkelstraat stond mijn vriend. Niet gezien, wel gehoord, fijn! En dan de finish. Eindsprintje, schreeuwende Esther en Tamar en voldaan die finish over, Did it!
Ontzettend lekker gelopen, niet moe of verzuurde benen, maar kunnen genieten. Baal nu wel een klein beetje dat ik niet vol ben gegaan, toch een beetje benieuwd wat mijn tijd dan was geweest. Volgend jaar weer een kans! Mijn eindtijd dit jaar; 35:06. Totaal geen pr, maar wel een voldaan gevoel. Samen met allemaal Running Girls en aanhang lekker nagekletst in Wadapartja. Zo trots op al die meiden! Drie jaar geleden kenden we elkaar nog niet, nu is het één groot (gezellig) kippenhok, zo fijn! Toptijden zijn er gelopen en iedereen heeft kunnen genieten, trots!
De 4 Mijl van Groningen was dus ook dit jaar weer een succes! Blij dat ik mee heb kunnen doen en zo ontzettend heb kunnen genieten. 4 Mijl, tot volgend jaar!
