De cascaderun, mijn eerste race na Berlijn! Mijn motivatie en zin om te gaan hardlopen was na Berlijn ver te zoeken. Ik heb geen echt doel meer en kon niet gelijk het plezier vinden in het gewoon lekker lopen. Gelukkig stond de Cascaderun al gepland, dus ‘moest’ ik wel.
Ik werd vandaag wakker in Oranjewoud. Een nachtje bij je ouders is soms zo fijn, je oude kamertje, geen afwas vanwege een vaatwasser, een volle koelkast, rust en ruimte, heerlijk! We hoefden gelukkig niet vroeg de deur uit, dus kon ik relaxt ontbijten. Een frisse smoothie van kiwi en amandelmelk en een lekker stuk toast.
Mijn supporters voor vandaag waren mijn vriend en mijn moeder! Super gezellig en het motiveert tijdens het lopen enorm. Mijn ouders en vriend proberen tijdens een race mij altijd zo veel mogelijk te zien en aan te moedigen. En dus werd ook nu van replica rolex tevoren de route bekeken en werd er gekeken hoe vaak en waar zij mij konden zien en aanmoedigen. Ook wordt er berekend hoe hard ze zelf moeten rennen tussen de aanmoedigingspunten door. Zo komt het wel eens voor dat ik ze tijdens een halve marathon vijf keer zie, lief!
Samen met Esther hadden we al voor Berlijn besloten om mee te doen aan de Cascaderun. Geen zwart gat, gelijk door! Met als enige doel; de fun in het hardlopen weer terugvinden! Omdat je het startnummer persoonlijk op moest halen, waren we al vroeg in Hoogeveen. Samen met mijn aanhang en Esther haar aanhang (moeder, broertje en zijn vriendin) hebben we lekker in een cafétje gezeten. Thee gedronken, buien voorbij laten gaan en veelvoudig gebruik gemaakt van het toilet. Een half uur voor de start liepen we richting startvakken om een beetje warm te lopen, rekken en klaar te gaan staan.
Ik heb zelden zo ontspannen in een startvak gestaan. Ik had er zin in, mijzelf geen strenge doelen opgelegd en het weer was goed. Rond 14:07 uur ging voor mij het startschot en ik mocht los! Mijn eerste kilometer was ook gelijk mijn snelste, overdreven snel zelfs en had niet gehoeven (4:38min/ per km). Ik geef mijn aanhang, die goed hard stond aan te moedigen en heuvel af de schuld. Kilometer twee kon ik mijn tijd nog steeds onder de 5:00 min/ per km houden, maar wist ik dat de rest langzamer zou gaan. Wat trouwens ontzettend helpt tijdens het lopen van de Cascaderun is het publiek. Acht kilometer lang aan beide vapesshops.ca visit the website kanten van de weg, non stop herrie, super! Dat heeft mij kilometers drie, vier en vijf echt energie gegeven en laten doorlopen zonder in te zakken. Ik begon trouwens met ontzettend mooi weer, maar bij kilometerpunt zes was hier niets meer van over. Wind tegen en een dikke hagelbui zorgden ervoor dat mijn tempo terug zakte naar 5:28 min/ per km. Tot en met de finish heb ik in de regen gelopen, maar ondanks dat heb ik op de zeer drukke (publiek) finishstraat er nog een lange eindsprint uit kunnen persen. Eindtijd? 41:23! Hier ben ik ontzettend blij mee en het geeft mij vertrouwen en motivatie voor de komende runs! Extra leuk aan de finish, Ben & Jerry’s ijs als beloning en dat voor iedereen!
Voor wie nog nooit mee heeft gedaan met de Cascaderun kan ik alleen maar zeggen; gewoon een keertje doen! Een ontzettend gezellig, mooi en fijn evenement met een snel parcours.
Liefs,
Kelly
Pingback: Road to.... Update! - Running Girls