Gisteren stond ik aan de start van de Nacht van Groningen 5km. Ik vond het ontzettend spannend hoe mijn enkel het ging houden en of ik een beetje tevreden zou gaan finishen. Aan de hand van deze race ga ik komende dagen bepalen of ik aankomende zaterdag de halve marathon in Valencia ga lopen. Hoe mijn vijf kilometer ging lees je hieronder!

De hele dag heb ik niets gedaan, op de bank gezeten met mijn been omhoog om mijn enkel zo veel mogelijk rust te geven. De rust deed mij goed. Ik was best zenuwachtig, maar had er zin in! Rond 18:30 uur ontmoette ik Esther bij het Student Hotel om dicht bij de start nog even warme koffie te kunnen drinken. Met een gevoelstemperatuur van +/- min 11 stelden we het zolang mogelijk uit om richting de start te gaan.

Omdat de Nacht van Groningen een thuiswedstrijd is, liepen er veel meiden mee die ik ken en kwamen er verschillende meiden gezellig kijken en aanmoedigen, zo leuk! Illona, Tamar en Michelle ontmoetten we vlak voor onze start en namen heel fijn onze kleding over. In het startvak lekker warm mijn jas en vest aan kunnen houden. Voor de start was ik best zenuwachtig. Zou mijn enkel het wel houden en maak ik het niet erger? Ineens klonk daar het startschot! Vest nog aan, snel uitgedaan, horloge snel aanzetten en mee met de meute. Beetje chaotisch, maar het gepieker was direct uit mijn hoofd.

De eerste kilometer vond ik verschrikkelijk. Ik zag niets, het parcours was druk en hobbelig, hoorde mensen struikelen en vallen en was bang om door mijn enkels te gaan. Het tempo probeerde ik laag te houden om goed op te kunnen letten. Eenmaal in het Noorderplantsoen was het goed. Ik was uit de drukte, had ruimte om lekker te lopen en in de verte stond de verkering samen met vrienden aan te moedigen. Zo fijn!

Over de helft voelde ik kleine steekjes in mijn enkel en ik nam direct wat gas terug. Conditioneel liep ik heerlijk, maar die enkel zit mij echt nog in de weg. Tijdens het zwaarste stuk kwam ik een beetje alleen te zitten. Wind tegen, tempo zakte in en ik vond het heel even een rot end. Op het moment dat het parcours draaide en ik wind in de rug kreeg ging de knop om. Ik bleef herhalen tegen mezelf “je loopt tenminste weer hard Kell” “je kunt het” “wees blij dat je dit al weer zo snel kunt” “geniet van het hardlopen!” En dat werkte!

Mijn laatste kilometer liep ik heerlijk! Ik drukte er zelfs nog een eindsprintje uit en kwam tevreden over de finish. Met mijn tijd 26:54 ben ik erg blij, dit had ik echt niet verwacht! Enkel heeft het gehouden en daar ben ik blij mee. Ook deze editie was voor mij weer een succes!

Na de finish hebben we onszelf beloond met warme chocolademelk met slagroom. De 10km, 10EM en halve marathon startten pas rond 21:00 uur. Samen met Illona, Silvana, Marije en Michelle ben ik nog 1.5 uur blijven hangen in de kou om de andere meiden aan te moedigen! Helemaal verkleumd kwam ik thuis van een zeer geslaagde avond.

Op dit moment hang ik op de bank en heb ik heel even buiten gewandeld. Mijn enkel is zeer stijf en geeft af en toe kleine steekjes. Komende dagen ga ik beslissen of ik in Valencia ga starten. Het gaat een ontzettende uitdaging worden, maar dat zijn zorgen voor later. Nu nog lekker genieten van het weekend!

Bedankt iedereen voor de gezelligheid, het support, elkaar warmte aanpraten en bedankt Miny (3e vrouw op de 10EM) voor de bloemen!

Hoe ging bij jou de Nacht van Groningen?