Running Girl Eleanor schittert op dit moment met een prachtig interview in het Runner’s World Magazine van maart, blogt fanatiek op haar eigen website (loopdepressievrij.com), schrijft voor de hardloopwebsite en magazine ProRun en traint op dit moment voor haar eerste marathon! Zoals de naam van haar website al aangeeft speelt het onderwerp depressie een rol in Eleanor haar leven. Vijf jaar geleden voelde ze zich heel anders en mede dankzij hardlopen gaat het nu ontzettend goed met haar! Ik stelde deze doorzetter daarom graag een aantal hardloopvragen.
Hi, allemaal! Ik ben Eleanor. Mijn vrienden en familie noemen me ook wel Ellie. Ik ben 24 jaar en ik woon in Utrecht. Hier woon ik samen met vijf andere huisgenoten dichtbij het Wilhelminapark (ontzettend mooi park om ook hard te lopen!). Op dit moment ben ik aan het afstuderen als journalist. Naast mijn passie voor schrijven, ben ik ook sinds een paar jaar verliefd op hardlopen. Sinds ongeveer anderhalf jaar schrijf ik hier ook over voor mijn eigen blog, maar ook als journalist voor de hardloopwebsite en magazine ProRun. Ik heb het geluk gehad dat ik al zo snel een baan heb gevonden, waar ik met veel plezier voor werk. Voor ProRun werk ik ongeveer 20 uur in de week, doe ik daarnaast nog wat andere freelance klusjes en stop ik ook veel tijd in mijn blog. Mijn tijd gaat dus voornamelijk op aan schrijven en hardlopen, maar ook aan vrienden en familie en pasta eten. Dat kan als je lekker veel sport.
Hoe ben je begonnen met hardlopen?
De voornaamste reden dat ik ben begonnen met hardlopen was omdat ik fitter wilde worden. Maar ook omdat ik me niet zo lekker in mijn vel voelde. Aangezien ik niks aan sport deed, dacht ik: misschien werkt sporten wel. Ik was student, dus ik wilde ook geen duur sportabonnement aanschaffen. Veel mensen denken dat ik ben begonnen met hardlopen vanwege mijn depressies, maar eigenlijk kwam ik per toeval achter dat het daar dus ook tegen hielp. Een vriendin van mij liep al afstanden van 5 kilometer en ik dacht: Hey, dat is laagdrempelig, goedkoop en kunnen we eventueel samendoen. Ik kreeg een paar oude hardloopschoenen van een vriendin en ben gaan lopen. Langzaam bouwde ik het op en ik kan me nog goed herinneren, de dag dat mijn app zei: je hebt net 5 kilometer hardgelopen. Wat was ik trots. Ik had net een beugel (ik was net 21 jaar oud) en ik voelde me heel onzeker, maar doordat ik 5 kilometer kon hardlopen, kreeg ik zelfvertrouwen. Dit bouwde ik dus verder uit en besloot ik samen met die vriendin van mij de 10 kilometer tijdens de Meidenloop in Utrecht te lopen.
Vaak rende we samen door de natuur en merkte ik dat dit me enorm hielp om met piekergedachtes om te gaan. Verder werd ik ook al snel beter, sterker en fitter. Uiteindelijk is het iets geworden wat bij mijn wekelijkse routine hoort. Ik kan me nu niet eens meer voorstellen dat ik niet zou hardlopen. Moet je nagaan.
Wat zijn je doelen op dit moment, waar train je voor?
Afgelopen oktober liep ik twee halve marathons en in januari liep ik de halve van Egmond. In totaal heb ik er nu vier gelopen en ik houd echt van deze afstand. Maar omdat ik die 21 kilometer ‘redelijk’ makkelijk loop, heb ik dus ook de marathonkriebels gekregen. Ik hoop daarom volgend oktober mijn eerste marathon in Eindhoven te lopen. De stad waar ik ben opgegroeid. Verder hoop ik dit jaar mijn halve marathon en 10 kilometer tijd te verbeteren.
Heb je een hardloopdroom/wens?
Aangezien ik na de Meidenloop een dip kreeg op hardloopgebied probeer ik nu veel doelen te stellen. Dit zorgt dat ik blijf lopen. Ik heb dus genoeg dromen. Dromen over nieuwe pr’s zetten, maar ook over marathons lopen in het buitenland. Dat lijkt me namelijk enorm vet. De marathon van Londen of New York bijvoorbeeld. Ik heb een hele bucketlist gemaakt! Verder hoop ik andere mensen te blijven motiveren op hardloopgebied of mensen aan te steken met het hardloopvirus. Ik vind samen hardlopen en hierover praten namelijk heel leuk en dat motiveert me ook weer. Verder is het gewoon fantastisch om buiten te lopen.
Waar loop je het liefste hard?
Het liefst loop ik in de bossen bij mij in de buurt. We hebben veel natuurgebieden in Utrecht. Daar ben ik zo blij om. Verder vind ik de Singel rondlopen ook heerlijk. Het is een park wat perfect rond het centrum van Utrecht loopt en ongeveer de 6 a 7 kilometer lang is. Ideaal voor een korte training. Als ik lang loop, dan ga ik dus naar het natuurgebied in de omgeving. Heerlijk door de bossen heen banjeren.
Wanneer loop je het liefste hard?
Op een dag waarop ik vrij ben, ga ik het liefst eind van de ochtend, rond een uurtje of 10/11 uur. Dan kan ik er lekker alle tijd voor nemen. Mijn dag kan dan gewoon niet stuk. Ik ben gewoon de hele dag vrolijk als ik heb hardgelopen. Maar een ochtend hardloper ben ik niet. Ik zou willen dat ik me bed uit kon komen zodat ik om 7 uur zou kunnen lopen, maar mijn benen zijn dan gewoon nog niet wakker. Soms vind ik het ook lekker om ’s avonds laat te lopen. Heerlijk in het donker. Ik moet daar wel mijn route op aanpassen, maar Utrecht is een redelijk veilige stad, dus dan ga ik meestal het centrum in.
Wat eet je voor en na het lopen?
Als ik niet twee uur van tevoren heb gegeten dan eet ik meestal een banaan. Dat is lekker licht verteerbaar. Anders eet ik havermout en wacht ik twee uur voordat ik ga rennen. Na een run eet ik of eieren of kwark. Iets met veel eiwitten. Of gewoon avondeten, maar dan met bijvoorbeeld kip. Verder zijn een aantal dingen die ik standaard in huis heb: magere kwark, pindakaas, eieren, avocado, noten en bananen. Allemaal heel gezond, lekker en goed voor je herstel of voor je run.
Hoe motiveer jij jezelf?
Ik probeer altijd tegen mezelf te zeggen: ‘Ell, na het lopen ben je er blij om, of tijdens al. Ga gewoon verdomme die deur uit.’ Verder lees ik veel boeken en tijdschriften over hardlopen. En vind ik alleen hardlopen ook gewoon heerlijk. Heerlijk buiten zijn en in de natuur lopen. Het voelt zo vrij. Tijdens het lopen voel ik me ook zo vrij. Alsof ik alles aan kan. Ik kan over van alles nadenken, en ook bepaalde dingen die me dwarszitten ook makkelijker loslaten. Verder helpt mijn blog me ook om te rennen. Als ik niet ren, heb ik ook geen inspiratie voor mijn blog. (Ook een reden waarom ik mijn blog was begonnen, na mijn vorige hardloopdip, toen dacht ik oke: we gaan dit niet nog een keer doen, nu blijven we ook lopen, dus maakte ik mijn blog.)
Verder is het een grote motivatie dat andere mensen ook lopen en we deze passie kunnen delen. En dat ik een inspiratie ben voor anderen om te beginnen met hardlopen en door te zetten. Dat is echt zo mooi om te horen en geeft mij weer een enorme kick. Zo help je elkaar verder komen.
Wat is je favoriete runningoutfit?
Een zwarte lange tight en een lang shirt eigenlijk. En mijn Garmin sporthorloge en telefoon voor muziek. Verder probeer ik zo min mogelijk mee te nemen. Met hardlopen wil ik me vrij voelen. Een waterriem of telefoonhoes vind ik niks. Ik draag mijn telefoon in mijn hand zodat ik de muziek kan veranderen. Er is bijna geen rondje waar ik de hele playlist gewoon laat afspelen.
Wat is je mooiste hardloopmemorie?
Ik denk de Singelloop in September 2015. Toen liep ik mijn pr op de 10 kilometer. Ik kwam zowat huilend over de finish. Het was een dramatische maand geweest. Mijn relatie was net uit, ik was met mijn studie gestopt en het ging heel slecht met mij. Omdat het slecht ging en ik op en af hardliep, wilde ik me inschrijven voor de Singelloop in Utrecht om mezelf te motiveren. Ik pakte het hardlopen een paar weken daarvoor weer goed op en hoopte dat ik de 10 kilometer onder het uur zou kunnen lopen. Maar de nacht ervoor had ik ontzettend slecht geslapen en lag ik de hele nacht te huilen van liefdesverdriet. Het was echt een klote tijd, maar toen kwam die zondag. Ik had mijn tijden wat ik per kilometer wilde lopen op mijn arm geschreven en mijn hardloopmaatje en ik gingen van start. Het ging fantastisch. Tijdens het evenement voelde ik ook allerlei emoties: blijdschap, verdriet, woede, alles ging door me heen. Het was echt een rollercoaster. Naast wat eraan privéomstandigheden door me heen gingen, twijfelde ik ook aan mezelf of ik überhaupt mijn doel zou halen. Maar toen ik over die finish kwam. Zag ik dat mijn tijd 58 minuten was. Ik was in schok. Ik had het niet in 60 minuten gelopen, ik had het zelfs 2 minuten sneller gelopen. Na weinig slaap en heel veel stress was het me gewoon gelukt. Daarom zal ik die dag nooit vergeten. De halve marathon was ook heel mooi, maar het ging ‘te makkelijk’ voor me. Toen ik de finish zag, dacht ik alleen: oh ben ik er al? Maar ik hoop dat ik dat ooit weer zo kan voelen, wie weet tijdens de marathon, want man, wat geeft zo’n ervaring je een fantastisch gevoel.
Met wie zou je echt nog een keertje willen hardlopen?
Het lijkt me heel erg leuk om op een dag een clubje op te richten met mensen hier uit de omgeving om te gaan hardlopen. Team Loop Depressievrij of zo. Samenlopen vind ik heerlijk en door ook samen te lopen zorg je dat je de deur uitgaat. Ook lijkt het me tof om beginners die bijvoorbeeld een hele 5km willen rennen te helpen om hun doelen te behalen. Ik weet hoe moeilijk die eerste stappen zijn. Het is moelijker (vind ik) om die eerste 5 kilometer op te bouwen dan bijvoorbeeld van de 10 naar de halve te trainen. Dan ben je het al gewend en vind je het echt daadwerkelijk leuk. Je snapt de sport en je hebt het hardloopvirus te pakken. Daarvoor is het alleen maar kuchen en steunen. Verder als ik met een persoon in het bijzonder zou moeten gaan hardlopen zou het denk ik Kelly Roberts, blogger Run Selfie Repeat. Zij is zo grappig en ik vind haar ook heel ‘echt’. Ze laat haar buikvet, haar gênante hardloopselfies en ja alles gewoon zien op Instagram. Volgens mij is het enorm gezellig om met haar een marathon te lopen.
Wat is jouw gouden hardlooptip?
Bouw je kilometers langzaam op. Ga niet te hard van stapel. Heb geduld. Meeste blessures zijn gewoon pure overbelasting. En als je een blessure hebt, kom je daar ook niet zo snel vanaf. Rust is cruciaal. Je denkt ik moet trainen, maar je rust nemen tussendoor is net zo belangrijk. Ik zeg daarom altijd maximaal drie keer per week en bouw het hardlopen elke week met maximaal 10 procent op. Meer niet. Neem het van mij aan, ik heb (nog) nooit een ‘echte’ blessure gehad. Zodra ik iets voel, train ik minder of doe ik iets aan crosstraining. Laatst had ik last van mijn schenen en ik ben meteen naar de fysio gegaan. Better safe than sorry!
Ben je nou net zo’n hardloopverslaafd als ik en opzoek naar een flinke dosis positiviteit? Zoek mij dan op via Instagram loopdepressievrij of via mijn website http://loopdepressievrij.com/. Zoals ik al zei vind ik het fantastisch om anderen te motiveren of zelf gemotiveerd te worden. Dus hopelijk tot daar! Veel liefs.
Benieuwd naar de andere Running Girls van de week? Klik dan hier.
